Иккю, дзэнский Мастер, был очень умён, даже когда был ещё мальчиком. У его учителя была драгоценная чаша для чая — редкая антикварная вещь. Случилось так, что Иккю разбил эту чашу и очень растерялся. Услышав шаги учителя, он спрятал осколки чашки за спину. Когда Мастер вошёл, Иккю спросил:
— Почему люди умирают?
— Это естественно, — объяснил старик. — Всё должно умереть, и особенно то, что уже долго жило.
Тогда Иккю показал ему разбитую вдребезги чашку со словами:
— Вашей чашке настало время умереть.


Իկկյուն,ձայնի վարպետ, շատ խելացի էր նույնիսկ այն ժամանակ, երբ դեռ տղա էր: Նրա ուսուցիչը ուներ թանկարժեք թեյի բաժակ ՝ հազվագյուտ հնաոճ իրեր: Այնպես պատահեց, որ Իկկյուն կոտրեց այս բաժակը և շատ շփոթվեց: Լսելով ուսուցչի քայլերը ՝ նա բաժակի կտորները թաքցրեց մեջքի հետևում: Երբ Վարպետը ներս մտավ, Իկկյուն հարցրեց.

- Ինչո՞ւ են մարդիկ մահանում:

«Դա բնական է», - բացատրեց ծերունին: - Ամեն ինչ պետք է մեռնի, և հատկապես այն, ինչը երկար ժամանակ է ապրել:

Հետո Իկկյուն ցույց տվեց ջարդված գավաթը և ասաց.

- ժամանակն է ձեր գավաթը մեռնի։

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրատարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով